دستگاه خودپرداز (ATM)

هر ربات شامل سه قسمت اصلی می‌باشد این سه قسمت عبارتند از:

۱: قسمت‌های مکانیکی که شامل بدنه و مکانیزم های حرکتی هستند.
۲: سنسورها یا حسگرها.
۳: پردازشگر یا کامپیوتر ربات که می تواند قابل برنامه نویسی باشد. 

بنابر این هر دستگاهی که این سه قسمت را داشته باشد را می‌توان به نوعی یک ربات در نظر گرفت. با این تعریف دستگاه خود پرداز یا ATM را می‌توان نوعی از ربات در نظر گرفت که دارای مکانیزم مکانیکی(قسمت دریافت کارت بانکی یا مکانیزم دریافت اسکناس)، سنسور ها (سنسور های تشخیص اسکناس یا سنسوری که مشخصات کارت بانکی را می‌خواند) و پرداشگر قابل برنامه نویسی ( نرم افزار داخل خود پرداز و سرور بانک) می‌باشد. 

از  دانش آموزان تلاشگر پیشروبات، با استفاده از قطعات مکانیکی پک Kai Robot و همچنین کنترلر PRB و استفاده از کدنویسی اسکرچ (Scracth) به صورت خلاقانه یک دستگاه خود پرداز ساخته است. توضیحات ساخت و نحوه عملکرد این دستگاه را از زبان خود او در این ویدیو ببینید و بشنوید.