انسان یک نکته را از همان ابتدای اختراع چرخ فهمیده بود، و آن اینکه وقتی می‌خواهد یک وسیله‌ی نقلیه را به حرکت درآورد باید مراقب باشد سرعت وسیله بیش از حد افزایش نیابد، زیرا این افزایش سرعت ایمنی وسیله و خود او را به خطر می­‌اندازد. تا وقتی نیروی محرک وسایل نقلیه فقط چهارپایان بود، انسان حیوانات را آموزش می­‌داد و به کمک فرمان‌هایی سرعت آن‌ها را کنترل می­‌کرد. اما در مورد موتور چه باید می­‌کرد؟موتور یک وسیله مکانیکی است که فقط اصول و روابط فیزیک و مکانیک را می­‌فهمد، پس از همین اصول باید برای کنترل آن استفاده کرد...
در حقیقت ماجرا از اختراع جیمز وات (James Watt) آغاز شد، وقتی وی اولین بار، موتور بخار را در 1784 میلادی اختراع کرد، بدون شک کار‌کردن درست، دقیق و ایمن این اختراع خیلی برایش مهم بود؛ به همین دلیل چند سال بعد (Matthew Boulton) یک گاورنر مکانیکی برای ایمنی موتور، روی آن تعبیه کرد. گاورنر از آخرین اختراعات او بود، البته جیمز خودش هم فکر نمی‌کرد بعدها این اختراع به نامش ثبت شود؛ دلیل این موضوع هم این بود که ایده‌ی آن را از وسیله‌ی تنظیم کننده‌ای گرفته بود که سالیان سال در آسیاب‌های سنگی و بادی برای کنترل فشار وارد شده به سنگ آسیاب استفاده می‌شد. فکر می‌کنید نتیجه‌ی استفاده نکردن از یک وسیله‌ی ایمنی برای کنترل افزایش فشار بخار و سرعت موتور چه چیز می‌توانست باشد؟ نتیجه‌ای که جیمز وات را متقاعد کرده بود تا از یک وسیله‌ی ایمنی استفاده کند؟!
بگذارید حدس بزنیم ...